درمان روان رنجوری اختلال وسواس اجباری

درمان روان رنجوری اختلال وسواس اجباری

همانطور که تمرین نشان می دهد، درمان روان رنجوری اختلال وسواس فکری، با ترکیب صحیح دارو و اجزای روان درمانی، می تواند تعادل روانی را در مدت زمان نسبتاً کوتاهی به فرد بازگرداند.

روان رنجوری وسواسی-اجباری (وسواس، اختلال وسواس فکری-اجباری) یک اختلال نسبتاً جدی در سیستم عصبی (NS) است که به صورت وسواس و اجبار (افکار و اعمال ماهیت وسواسی) بیان می شود. این پدیده ها غیر قابل کنترل هستند و در نتیجه منجر به احساس اضطراب، کاهش خلق و خو و ناسازگاری اجتماعی می شوند.

آمار نشان می دهد که بیش از 3 درصد از جمعیت کره زمین از این نوع روان رنجوری رنج نمی برند. اساساً، این‌ها طبیعت‌های پیشرفته و پیشرفته‌ای هستند که عادت دارند همه چیز را بیش از حد به قلب خود نزدیک کنند. با این حال، رقم واقعی بیش از این حد است، زیرا افرادی که با چنین اختلالاتی مشخص می‌شوند ممکن است عمداً سلامت ضعیف خود را از دیگران پنهان کنند یا این ضعف را به استرس و خستگی شدید نسبت دهند و در نتیجه حتی به وجود بیماری مشکوک نباشند.

افکار مضطرب و حالت های بی قرار به افکار وسواسی تبدیل می شوند و تمام هوشیاری بیمار را اشغال می کنند و روان رنجوری ایجاد می شود. با این حال، فراموش نکنید که یک شرط مهم برای ایجاد تشخیص، معاینه توسط یک متخصص واجد شرایط است.

یک برنامه درمانی و توانبخشی فردی برای هر مورد انتخاب می شود، بنابراین هزینه خدمات ممکن است متفاوت باشد.

وسواس و انواع آنها

ناحیه

وسواس (افکار با ماهیت وسواسی) - که به طور مرتب رخ می دهد و باعث ناراحتی می شود - اینها ترس ها، تصاویر، موقعیت هایی هستند که ظاهر آنها را بیمار نمی تواند کنترل کند. در نتیجه، فرد مبتلا به این عارضه قادر به تمرکز بر روی کارهایی که در دست دارد، بهره وری کمتری دارد، علاقه خود را به زندگی از دست می دهد و در نتیجه در حالت استرس دائمی قرار می گیرد.

وسواس های رایج عبارتند از:

    افکار کفرآمیز؛

    فانتزی های وابسته به عشق شهوانی که ممکن است در زمان های کاملاً نامناسب ایجاد شوند.

    تکانه های تهاجمی؛

    فوبیای بی معنی که هیچ پایه ای ندارند - ترس از میکروب ها و بیماری ها، ترس از آسیب رساندن به خانواده و دوستان.

فقدان مبنای منطقی عاملی است که تجارب معقول یک فرد سالم را از اختلال وسواس فکری اجباری متمایز می کند.

اجبار: چیست، آنها چیست؟

نشانه دوم، وقوع اجبار (مناسک) است. این علامت از نظر خصوصیات شبیه به افکار وسواسی است: اعمالی که به طور منظم انجام می شود. در عین حال، مؤلفه روانشناختی که روان رنجوری وسواسی را از هذیان متمایز می کند به وضوح بیان می شود: بیمار به بی معنی بودن عملی که انجام می دهد یا عدم نیاز به تکرار مکرر آن را درک می کند. با این حال، او نمی تواند متوقف شود، زیرا در درک او عواقب آن می تواند وحشتناک ترین باشد.

رایج ترین اعمال اجباری:

    شستن بیش از حد دست ها (سایر قسمت های بدن) که منجر به تحریک یا حتی زخم می شود.

    تمیز کردن عمومی 3-4 بار در روز؛

    مرتب کردن مرتب لباس ها و چیزهای موجود در کمد بدون دلیل (در مواردی که همه چیز از قبل مرتب بود).

    شمارش اشیایی که در طول راه یا در اتاق با آنها مواجه می شوند.

    بررسی لوازم الکتریکی به منظور اطمینان از ایمنی آتش، اما ماهیت شیدایی (به عنوان مثال، بررسی اینکه آیا اتو از پریز برق کشیده شده است یا خیر، قبل از خروج از خانه 7-8 بار متوالی).

تفاوت اصلی بین اجبار و اعمال معمول یک فرد سالم، ناتوانی در امتناع از آنها است.

علل

روش های درمانی برای چنین اختلالی ارتباط نزدیکی با علل وضعیت دردناک دارد. این بیماری، همانطور که تمرین نشان می دهد، نه توسط یک عامل، بلکه توسط ترکیبی از آنها ایجاد می شود. علل این بیماری به سه دسته اجتماعی، بیولوژیکی، روانی تقسیم می شوند.

دلایل روانی عبارتند از:

    آسیب روانی و استرس شدید. وقایع یا توالی وقایعی که باعث آسیب روحی، بیش از حد دردناک بودن برای شخص می شود: مرگ یکی از عزیزان، تصادف جاده ای، از دست دادن مال، طلاق و غیره.

    اعتقاد به نیروهای ماوراء الطبیعه و انجام اعمال مربوط به مناسک و مناسک جادویی.

    فرسودگی جسمی و روحی.

    عزت نفس پایین.

دلایل اجتماعی:

    تربیت بیش از حد سخت گیرانه، در هم تنیده با باورهای مذهبی و مبانی اجتماعی، که منجر به تضاد رفتاری در بزرگسالی می شود.

بیولوژیکی:

    استعداد ارثی

    اختلال مغزی با حداقل شدت (عدم درک تفاوت بین مهم و غیر مهم).

    بیماری های شدیدی که فرد متحمل می شود (سوختگی 3-4 درجه، عفونت، سایر بیماری ها که علامت آن مسمومیت است).

اقدامات پیشگیرانه

علیرغم این واقعیت که درمان مناسب می تواند به سرعت علائم روان رنجوری وسواسی را از بین ببرد، شروع نکردن این اختلال مهمتر است. اقدامات پیشگیرانه کلی برای این وجود دارد. لیست آنها بسیار ساده است:

    اطراف خود را فقط با گل های آرام و صلح آمیز احاطه کنید. از نظر علمی ثابت شده است که رنگ های تهاجمی (بیش از حد روشن، اسیدی) به ظهور احساسات منفی، تنش و پرخاشگری کمک می کنند.

    موسیقی آرامش بخش و لذت بخش گوش دادن منظم به موسیقی کلاسیک می تواند انسان را آرام کند و افکارش را مرتب کند.

    تغذیه مناسب.

    در صورت مشاهده علائم بد خلقی، افزایش اضطراب، خستگی یا تحریک پذیری، به موقع با متخصص تماس بگیرید.

علائم اختلال: ذهنی و جسمی

همانطور که در بالا ذکر شد، علائم ذهنی در بروز وسواس، اجبار و فوبیای وسواسی بیان می شود. مجموعه چنین علائمی نشان دهنده چرخه ای از اقدامات مبتنی بر افکار وسواسی است. معمولاً برای تشخیص وسواس کافی است با یک متخصص ذیصلاح تماس بگیرید.

یک رویکرد یکپارچه برای درمان شامل در نظر گرفتن علائم فیزیکی بیماری است:

    اختلالات خواب؛

    درد قلب، سردرد؛

    سرگیجه؛

    تغییرات فشار خون؛

    کمبود اشتها یا افزایش قابل توجه آن.

چه علائمی در کودکان مشاهده می شود؟

ویژگی های علائم در کودکان برگشت پذیر است: کودک کاملاً به اندازه کافی رفتار می کند و واقعیت را به درستی درک می کند. به همین دلیل است که بسیاری از والدین اغلب هیچ ایده ای در مورد وضعیت روانی واقعی فرزند خود ندارند. اغلب، اختلال وسواس فکری-اجباری دوران کودکی با حرکات نامناسب و تکراری بیان می شود. در سنین پیش دبستانی، زمانی که کودک بسیار کوچک است، اولین علائم روان رنجوری عبارت است از ضربه زدن، ضربه زدن به انگشتان و غیره. ممکن است برخی از تغییرات شخصیتی نیز مشاهده شود: کودکی که در خانه است ممکن است بیشتر و بیشتر بدون هیچ دلیلی بیرون برود. با افزایش سن افراد، این می تواند به یک اختلال شدیدتر تبدیل شود.

اشکال روان رنجوری

پزشکان چندین شکل را تشخیص می دهند:

    مزمن. علائم بیش از 2 ماه آزاردهنده بوده است.

    مکرر. جایگزینی حملات بیماری با وضعیت روانی طبیعی.

    ترقی خواه. سیر مداوم وضعیت پاتولوژیک با تشدید دوره ای علائم و وخامت.

بدون درمان جامع، در بیش از 70٪ این روند مزمن می شود.

درمان وسواس

درمان روان رنجوری

روش های تشخیص

علاوه بر بررسی تصویر کلی بالینی بیماری و علائم آن توسط پزشک، از تست ییل براون برای تشخیص شدت اختلال وسواس استفاده می شود. بیمار به 10 سوال پاسخ می دهد که پاسخ آنها مطابق با قوانین آزمایش ارزیابی می شود.

چگونه با بیماری کنار بیاییم

این بیماری به دلیل نیاز به رویکرد یکپارچه توسط روانپزشکان، روان درمانگران و روانشناسان بالینی درمان می شود. در اغلب موارد، بیمار می تواند به صورت سرپایی درمان شود. در موارد شدید بیماری، زمانی که فوبیا شروع به تأثیرگذاری بر زندگی بیمار می کند، بیمارستان لازم است: امتناع از ترک خانه یا اتاق، تکرار اعمال وسواسی که ده ها بار می رسد. روش های موثری که برای درمان استفاده می شود بسته به پیچیدگی وضعیت بیمار و ویژگی های دوره اختلال به صورت جداگانه انتخاب می شوند.

درمان دارویی: با در نظر گرفتن سن، جنسیت، بیماری‌های جسمی یا عصبی همراه بیمار، که شامل درمان با داروهای ضد روان پریشی، ضد افسردگی‌ها و تثبیت‌کننده‌های خلقی است، انتخاب می‌شود. در برخی موارد، انفوزیون داخل وریدی آرام‌بخش‌های مختلف همراه با محافظ‌های مغزی به درمان اضافه می‌شود.

از روش های زیر می توان به عنوان درمان کمکی استفاده کرد:

    فیتوتراپی برای درمان، داروهایی تجویز می شود که منحصراً از مواد طبیعی - گیاهان ساخته شده اند.

    آماده سازی های مبتنی بر اسیدهای چرب امگا 3، که گردش خون را در مغز بهبود می بخشد، وضعیت نورون ها را بهبود می بخشد.

    طب فشاری یک طب فشاری خاص است.

    TMS

روان درمانی شامل:

    روانکاوی. شناسایی موقعیت استرس زا که منجر به علائم شده است. متخصص با استفاده از تکنیک های مختلف، غیرواقعی بودن تصاویر گیر کرده در سر و غیر ضروری بودن اقدامات انجام شده را برای بیمار توضیح می دهد.

    روان درمانی شناختی رفتاری. روشی که به شما این امکان را می دهد که به بیمار بیاموزید در مورد ظاهر تمایلات و افکار وسواسی آرام باشد و در برابر تمایل به انجام دستکاری های مکرر مقاومت کند.

    هیپنوتیزم درمانی روشی برای درمان روان رنجورها با استفاده از هیپنوتیزم و تلقین است. نگرش مثبت را جایگزین افسردگی کنید.

    گروه درمانی. احساس انزوا از دنیای بیرون را کاهش می دهد. شامل جلسات گروهی است.

UNICA کلینیکی برای درمان روان رنجورها و انواع مختلف اعتیاد است. متخصصان حرفه ای و با تجربه، تجهیزات تشخیصی مدرن و رویکرد فردی به هر مشتری، که به ما امکان تشخیص دقیق و انتخاب درمان جامع را می دهد. از متخصصان کمک بگیرید و سالم باشید!